
Şirketlerin finansal yapılarını ve gelecek vizyonlarını anlamak için bilançonun doğru okunması kritik öneme sahiptir. Bilançonun pasif tarafında yer alan kalemler, varlıkların nasıl finanse edildiğini gösterir. Uzun vadeli yükümlülükler, uzun dönemli stratejiler ve yatırım gücü hakkında en değerli bilgileri sunan kalemleri bir araya getirir. Şimdi, uzun vadeli yükümlülükleri daha yakından inceleyelim..
Uzun Vadeli Yükümlülük Ne Demek?
Uzun vadeli yükümlülükler, bir şirketin bir yıldan veya bir faaliyet döneminden daha uzun bir süre içinde ödemesi gereken tüm borçlarını ve finansal taahhütlerini ifade eder. Günlük operasyonları yansıtan kısa vadeli yükümlülüklerin aksine şirketin geleceğe dönük büyük planlarının ve stratejik yatırımlarının bir sonucudur. Örneğin, yeni bir fabrika kurmak, teknolojik altyapıyı yenilemek veya başka bir şirketi satın almak gibi büyük ölçekli projeler, çoğunlukla uzun vadeli yükümlülük kalemleriyle finanse edilir. Bir şirketin sermaye yapısını, büyüme hedeflerini ve uzun dönemli finansal planlamasını net bir şekilde ortaya koyan uzun vadeli yükümlülük türleri arasında bilançoda en sık yer alanlar şunlardır:
- Banka Kredileri: Yatırım veya genişleme amacıyla bankalardan alınan ve geri ödemesi genellikle birkaç yıla yayılan finansman kaynakları.
- İhraç Edilmiş Tahviller: Şirketlerin sermaye piyasalarından borçlanmak için yatırımcılara sattığı, vade sonunda anaparanın ve belirli aralıklarla faizin ödendiği borçlanma senetleri.
- Finansal Kiralama (Leasing) Yükümlülükleri: Bir makine veya bina gibi değerli bir varlığın mülkiyetini satın almak yerine, uzun süreli kiralama yoluyla kullanım hakkı elde edildiğinde ortaya çıkan finansal sorumluluklar.
- Ertelenmiş Vergi Yükümlülükleri: Muhasebe kayıtları ile vergi kanunları arasındaki zamanlama farklılıklarından doğan ve gelecekte ödenecek olan vergi borçları.
Uzun Vadeli Yükümlülükler Nasıl Hesaplanır?
Uzun vadeli yükümlülüklerin hesaplanması, şirketin bilançoda bir yıldan uzun vadeye yayılan tüm borç ve taahhütlerinin toplanmasıyla yapılır. Bu bölüm tek bir formüle dayanmaz; banka kredileri, ihraç edilen tahviller, finansal kiralama borçları ve ertelenmiş vergi yükümlülükleri gibi farklı kalemlerin toplamı alınarak belirlenir. Böylece işletmenin gelecekte yerine getirmesi gereken finansal sorumlulukların büyüklüğü ortaya konur.
Uzun Vadeli Kaynaklar ile Uzun Vadeli Yükümlülükler Aynı mı?
Bu iki kavram sıkça karıştırılsa da aslında farklı anlamlar taşır. Uzun vadeli yükümlülükler, şirketin üçüncü taraflara olan ve vadesi bir yıldan uzun süreli borçlarını ifade eder. Banka kredileri ya da tahviller bu gruba girer ve doğrudan dış kaynak kullanımını gösterir. Uzun vadeli kaynaklar ise daha geniş bir kavramdır. Yalnızca uzun vadeli yükümlülükleri değil, aynı zamanda şirket ortaklarından gelen sermayeyi ve işletmenin kendi yarattığı özkaynakları da kapsar. Dolayısıyla her uzun vadeli yükümlülük aynı zamanda bir uzun vadeli kaynaktır, ancak her uzun vadeli kaynak bir yükümlülük değildir. Özkaynaklar, şirketin en temel uzun vadeli kaynaklarından biri olmakla birlikte borç niteliği taşımaz.